Kiedy wracam myślami do moich przygotowań do egzaminu, przed oczami mam głównie godziny spędzone w pracowni na kursie rysunkowym w towarzystwie nauczycieli, którzy bacznym okiem obserwowali moje postępy, dawali rady, śledzili na bieżąco poczynania. Nie spodziewałam się, że kilka miesięcy przed „wielkim dniem” zostanie mi to odebrane. Zresztą – kto się spodziewał?
Na początku warto zorientować się jak wygląda egzamin, ponieważ na poszczególnych akademiach różnie to wygląda. Ogólna zasada jest jednak taka sama, Potrzebna jest teczka (podczas jej tworzenia, kurs rysunku jest bardzo pomocny), druga część to egzamin praktyczny i tutaj może być różnie: zawsze to rysunek człowieka z natury oraz malarstwo, w niektórych przypadkach ćwiczenie projektowe zamiast malarstwa. Dodatkowo odbywa się rozmowa z kandydatem wraz z prezentacją teczki. No więc w jaki sposób ja dostałam się na kierunek grafiki?
Perspektywa trójzbiegowa – to jest jeszcze coś takiego? A no jest! I jeszcze dodatkowo podzielimy ją na perspektywę „ptasią” i „żabią”.
PS: To nie ja wymyśliłem te fantastyczne nazwy. 🙂
Ten o perspektywie cz.3
Perspektywa dwuzbiegowa – kolejny rodzaj perspektywy, z którą należy się zapoznać w naszej wędrówce po metodach rysowania.
Perspektywa jednozbiegowa – podstawa rysunku i pierwszy rodzaj perspektywy, od którego zaczynamy swoją rysunkową przygodę na różnych kursach rysunku odręcznego.
Co to w ogóle ta perspektywa i czy na prawdę jest taka ważna? – o tym i o innych przydatnych definicjach z tego zakresu.
Szraf wybranych materiałów
W części trzeciej, poznaliście kilka podstawowych technik szrafu. W tej części chciałbym poruszyć kilka wyjątków gdzie dobrze jest jednak bawić się szrafem i nie jest on taki jednoznaczny.
To proste – przejdziemy przez to bezboleśnie
Różne techniki szrafu na kursach rysunku odręcznego.
Jak wspomniałem w poprzednim poście rysunkowym, nauka technik szrafu różni się w zależności od grupy zainteresowanych. Grupa hobbystów i rysowników nieograniczonych czasowo ma za zadanie jak najbardziej zbliżyć się do realizmu, natomiast dziś skupimy się na grupach walczących w egzaminach, ograniczonych czasowo, przyszłych studentach kierunków architektonicznych.
Na kursach rysunku architektonicznego powinny być omawiane różne sposoby szrafowania. Postaram się pokrótce przybliżyć kilka z nich, tak abyś mógł/mogła wybrać taki, z którym zwiążesz się na dłużej.
Najczęstsze błędy. – Kreska szrafu musi być widoczna? Czy na pewno?
Najczęstszym błędem podczas szrafowania, zwłaszcza u początkujących rysowników, jest pogrubianie krawędzi szrafowanej bryły. Trzeba dążyć do tego aby dwie płaszczyzny jednej bryły były zdefiniowanie poprzez odcień szarości a nie przedzielenie czarną kreską.
Szraf? – a na co to komu?
Co to znaczy, że rysunek należy zaszrafować? To nic innego jak nadanie światłocienia lub kreskowanie. Jest to konieczne, aby na naszym rysunku widoczna była głębia i aby podkreślić bryłowatość przedmiotów czy budynków.